Utilizamos cookies para mejorar la experiencia del usuario y analizar el tráfico del sitio web.

Preferencias

Cuando visita cualquier sitio web, puede almacenar o recuperar información a través de su navegador, generalmente en forma de cookies. Dado que respetamos su derecho a la privacidad, puede optar por no permitir la recopilación de datos de ciertos tipos de servicios. Sin embargo, no permitir estos servicios puede afectar su experiencia.


Unha tese realizada na Universidade de Londres avalía a xestión dos residuos de mexillón en Galicia

A tese Socio-Technical-Economic Assessment of Mussel Residues’ Valorisation in Galicia (Avaliación socio-técnica-económica da valorización dos mexillóns en Galicia) realizada por Roi Collazo Núñez na Universidade de Londres (2021) valora o escenario galego en canto á xestión dos residuos de mexillón (RM). O autor destaca que a comunidade galega é a segunda produtora de mexillóns a nivel mundial, xerando abundante RM cada ano. Por este motivo, diversos marcos normativos abordaron a súa xestión de forma respectuosa co medio ambiente, mais a sociedade e o mercado sempre estiveron marcadas polo conflito. Así, estudo ten o obxectivo principal de avaliar a xestión de RM en Galicia e as súas barreiras e oportunidades para resolver o “problema dos mexillóns” no intento de integrar a xestión da acuicultura, o desenvolvemento agrícola e a eficiencia industrial nun marco circular.

 

O autor indica que os resultados do estudo amosan como a saturación do cultuvo, a diminución dos índices de afloramento e os baixos prezos obrigaron ao sector a reducir a calidade dos mexillóns, o que é pouco probable que se poida abordar con avances multitróficos. Ademais, a obsolescencia e atomización do sector podería ter complicado atopar unha solución conxunta para o seu RM, malia a concentración xeográfica e estacional. Porén, a inferencia do sector do mexillón coa agricultura ofrece prometedoras alternativas xa sometidas a estudo. Collazo tamén conclúe que os resultados suxiren que o enterramento de RM e a falta de vixilancia poden estar permitindo o seu uso sen tratamento na agricultura. Aínda que non hai probas dos riscos destas prácticas, o autor advirte que o control dos residuos é obrigatorio, e recoñecer o escenario real podería beneficiar a unha mellor xestión.

 

Outro aspecto que destaca o autor é a falta de xestores de RM, malia a obriga dos produtores de contratalos. Isto dificulta as actividades de transformación, agravando o problema do mellón e provocando custosas taxas. Ademais, afirma que a Xunta de Galicia e a sociedade descoidaron o tratamento destas cuestións. Polo tanto, aínda que a política europea esixe e subvenciona modelos de economía circular, a evidencia suxire que a implicación da sociedade civil e dos clientes é necesaria para fomentar a investigación de alternativas rentables, ademais de concienciar e orientar ás empresas cara a valorización.

 

Por último, Collazos resalta que a maioría dos proxectos de valorización ensaiados en Galicia foron avaliados como en etapas potenciais. Porén, a agricultura e a construción poderían propoñer solucións a longo prazo e absorber cantidades substanciais de RM se se pretende e se permite, evitando os impactos ambientais tradicionais. Tendo en conta todos os resultados, o autor indica que a investigación suxire que a cuestión do mexillón podería ser posible e socialmente desexada. Porén, a análise revelou unha rarefacción e cruce de discursos das partes interesadas, que se estruturaron socialmente para reflectir o fenómeno superficial. Polo tanto, este estudo sostén que se deben emprender accións máis audaces para apoiar alternativas innovadoras de valorización da RM.

Comparte esta noticia